فقر و نابرابری، پدیده‌هایی پیچیده و چندبعدی هستند که بر جنبه‌های مختلف زندگی افراد جامعه اثرگذارند و بیشتر ازآن‌جهت اهمیت دارند که حیات اجتماعی را به مخاطره می‌افکنند. به‌عبارت‌دیگر مادامی‌که فقر در جوامع انسانی وجود داشته باشد و نیازهای اولیه اقشار فقیر تأمین نگردد امکان تحقق سیاست‌ها و برنامه‌های رفاهی میسر نخواهد بود. نگاهی به متغیرهای اقتصاد کلان دو دلالت بسیار مهم بر وضعیت معیشت ایرانیان دارد، اول کاهش رفاه و بدتر شدن وضعیت معیشت همه خانوارهای ایرانی و دوم کاهش رفاه بیشتر در گروه‌های پایین درآمدی.
در این راستا، یکی از اقدامات مهم دولت یازدهم و دوازدهم حمایت از خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی، افزایش مستمری آن‌ها به‌منظور جبران هزینه‌های زندگی و کاهش فشار اقتصادی بر روی این خانوارها بوده است تا بتوانند از چرخه فقر خارج شوند و نیازهای ضروری زندگی از قبیل تغذیه را برطرف نمایند.