حالا که انتظار داریم دیگران با ما خوش برخورد باشند ما خودمان را با ورزش چنان با روحیه آماده کنیم که دیگران از دیدار و گفت و گو با ما احساس رضایت کنند
فکر کنید عاشق شغلتان هستید. یکی
از همین شغلهایی که ساعت ۸ و ۹ صبح باید پشت میزتان یا کنار
دستگاه پرس و یا هر شغلی که دارید ، باشید
و تا ساعت ۴ و ۵ بعدازظهر هم همانجا هستید.
شاید برایتان جالب، چالشبرانگیز
و ارزشمند هم باشد، اما واقعیت این است که سکون و کم تحرکی میتواند برای سلامتی بسیار مضر باشد، بنابراین انجام ورزش در محل
کار ضروری بهنظر میرسد.
در این مقاله میخواهیم چند توصیه و
حرکت ورزشی را که بهسادگی میتوانید
در محل کارتان انجام بدهید، به شما معرفی کنیم.
فضاهای اداری طوری طراحی میشوند
که کارمندان کمترین رفتوآمد را داشته باشند. ساختار چنین فضاهایی، افزایش وزن را
آسان کرده است. درنتیجه یکدفعه به خودتان میآیید و میبینید ده بیست کیلو به وزنتان
اضافه شده است. نشستن پشت میز، علاوه بر افزایش وزن، آسیبهایی هم به پشت، مچ دستها،
چشمها و گردن وارد میکند و بهطور کلی ممکن است به آرتروز و دردهای مزمن عضلانی منجر شود.
یا در محیط کار و کارخانجات کاری
را تکراری و مدام با یک قسمت بدن انجام می دهید. مثلا فقط سمت چپ بدن شما حرکت
دارد. یا یک دست شما مدام کار می کند و دست دیگر بی تحرک است.
یا برخلاف کارکنان که نشسته اند
کارگران مدام در برخی محیط ها ایستاده کار می کنند.
استرس در محیط کار یکی دیگر از آسیبهایی است که همکاران به همراه دارند. تحقیقی که
در یک دانشگاه آمریکایی انجام شده، حاکی از آن است که ۲۹ درصد کارمندان استرس
شغلی شدیدی را تجربه میکنند. این مسئله میتواند به افسردگی، بیماریهای
قلبی و عروقی، کمبود انرژی و سایر مشکلات مرتبط با سلامتی منجر شود.
اتفاقا استرس در محیط کار و
فشارهای عصبی که بابت بد خلقی برخی مدیران و همکاران با همدیگر بروز می کند بدترین
ضربات روحی و جسمی را به افراد می زند و ورزش می تواند این فضا را تغییر دهد. اول
اینکه جسم با تحرک بیشتر روح و روان را برای مثبت انگاری آماده می کند ضمن اینکه
در ذات ورزش شادی و نشاطی نهفته است که در هیچ پدیده دیگری نمی توان آن را یافت.
مسلما همهی ما میدانیم که برای
مقابله با اثرات نامطلوب اینطور شغلها باید ورزش کنیم، اما مگر وقت پیدا میشود؟
اینجاست که ورزشهای ویژهی محیط کار، کمک میکنند تا بیشترین استفاده را از زمان
محدودتان داشته باشید. با کمی خلاقیت، میتوانید از دقایق اندکی که در طول روز بهدست
میآورید، نهایت بهره را ببرید و در همان حالی که کار میکنید، ورزش در محل کار را
هم تجربه کنید.
این به نفع اداره و شرکت و محیط
کار هم هست. گنجاندن کمی ورزش در برنامهی روزانه، تمرکز را بهبود میبخشد و
درنتیجه بازدهی را بالا میبرد. اما اگر هنوز کسی هست که با این حرفهای بنده
متقاعد نشده یا کمی خجالتی است و نمیخواهد در محیط کار انگشتنما شود، باید بگویم
ورزشهایی هم هستند که میتوانید یواشکی انجامشان بدهید!
روزانه چند بار
در همان محلی که ایستاده یا نشسته اید چند حرکت کششی انجام دهید و اگر بتوانید یک
ورزش گروهی را با همکاران در دستور کار خود قرار دهید که هفته ای حداقل دو جلسه
کنار هم ورزش و تفریح کنید بازدهی کار بالا می رود تن و روانی سالم خواهید داشت در
محیط کار فردی خوش برخورد خواهید شد و در جامعه و کنار خانواده انسانی خوش خلق و
خوش برخورد خواهید بود.
پس مدیرانی که
همکاران خود را به ورزش کردن تشویق و حتی اجبار می کنند دارای روحیه همکاری بالایی
هستند و آنها می خواهند تعارفات اداری و مدیریتی را کنار بزنند و روحیه کارهای
جمعی را تقویت کنند.
این مدیریت ها
موفق تر از بقیه خواهند بود چون به ارزش نیروی انسانی پی برده اند. این مدیران می
دانند که هر چقدر همکارانی شاداب و سلامت دراشته باشند اجرای امور کلی راحت تر
خواهد بود. بنابراین توصیه به مدیران کارخانجات اجباری کردن ورزش روزانه برای
همکاران است.
اجباری کردن
ورزش و البته تشویق کردن همکاران به ورزش فواید چند سویه دارد که شاخص ترین آن
بالا بودن روحیه شادابانی و نشاط است. وقتی وارد محیطی می شوید که کارگران یا
کارکنان شاد و با نشاط و با روحیه هستند ناخودآگاه انرژی مثبت می گیرید و خیلی زود
با آنها ارتباط برقرار می کنید.
در بازیهای
پارالمپیک پکن سال 2008 برای پوشش خبری رفته بودم و حدود یک ماه آنجا بودم.
دو سه شعبه
بانک در دهکده بازیها و همچنین مرکز خبر و رسانه دایر شده بود و من چند مرتبه
همزمان با شروع کار این شعبات به صورت اتفاقی آنجا بودم.
حدود ده نفر
پرسنل در هر شعبه بودند با یک مدیر.
لباس ها
متحدالشکل و کارکنان همان اول صبح با چهره ای بشاش با هم و با مشتریان بودند.
جالب بود که
ابتدا دعایی می کردند. برای هم دست می زدند و سپس با پحش یک موسیقی به انجام حرکات
ورزشی می پرداختند.
حدود ده دقیقه
طول می کشید. در طول انجام حرکات ورزشی مدام می گفتند و می خندیدند.
سپس با نوشیدن
آب یا آبمیوه کارشان را آغاز می کردند.
مشابه این را
در اغلب فروشگاههای بزرگ هم دیدم.
حال تصور کنید
اول صبح وارد شعبه بانک شوید که چنین روحیه داشته باشند....
پس حالا که
انتظار داریم دیگران با ما خوش برخورد باشند ما خودمان را با ورزش چنان با روحیه
آماده کنیم که دیگران از دیدار و گفت و گو با ما احساس رضایت کنند...از خودمان
شروع کنیم.
*سیدرضا فیض
آبادی
روابط عمومی اداره
کل امور ورزشی